Kongres Nowej Kaledonii (fr. Congrès de la Nouvelle-Calédonie) – zgromadzenie parlamentarne Nowej Kaledonii, funkcjonujące od 1999, powstałe na mocy porozumienia z Numei z 1998. Kongres Nowej Kaledonii został ustanowiony ustawą z 19 marca 1999, nadającą Nowej Kaledonii specjalny status[1]. Ustawa ta nadaje Kongresowi dwa ważne uprawnienia: możliwość stanowienia prawa lokalnego (lois du pays) oraz powoływania rządu Nowej Kaledonii[2].
Powstanie Kongresu stanowi kolejny krok w transferze władzy z Francji metropolitalnej do Nowej Kaledonii. Wcześniej istniejące instytucje (Rada Generalna, Conseil général, 1884–1957, Zgromadzenie Terytorialne, Assemblée territoriale, 1957–1985 oraz Kongres Terytorium, Congrès du territoire, 1985–1999[3]) miały bardziej ograniczone uprawnienia. Kolejnym etapem miało być referendum w sprawie niepodległości terytorium przewidziane na rok 2018.
Kongres Nowej Kaledonii składa się z 54 członków, którzy reprezentują Wyspy Lojalności (7 członków), Prowincję Południową (15) oraz Prowincję Północną (32). Wybory odbywają się co 5 lat. Pierwsze wybory do Kongresu odbyły się w maju 1999.